Bahasa rasmi ialah bahasa yang digunakan dalam situasi yang rasmi, iaitu seperti dalam urusan pemerintahan dan pentadbiran, sistem pendidikan negara, urusan perdagangan dan perusahaan, upacara rasmi, kehakiman dan sebagainya. Bahasa rasmi boleh jadi bukan bahasa kebangsaan kerana bahasa rasmi adalah bahasa yang semata-mata dianggap sebagai alat untuk tujuan tertentu yang tiada kaitan dengan semangat kebangsaan. Bahasa rasmi ini kebiasaannya dipilih daripada bahasa penjajah atau bahasa salah satu daripada bahasa negeri dalam negara tersebut. Sebagai contoh, bahasa Melayu menjadi bahasa rasmi di Malaysia kerana bahasa Melayu dapat digunakan sebagai bahasa ilmu dan dapat difahami oleh semua rakyat.
Bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi telah ditetapkan menjadi bahasa komunikasi dalam bidang pentadbiran. Mengikut perkara 152 Perlembagaan Persekutuan menyatakan bahawa bahasa rasmi digunakan dalam semua urusan rasmi sama ada di peringkat persekutuan, kerajaan negeri, dan juga badan berkanun. Malaysia telah menetapkan bahawa bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi tetapi di Brunei menggunakan dua bahasa rasmi, iaitu bahasa Melayu dan bahasa Inggeris.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan